ارزیابی توان اکولوژیک حوضه آبخیز نازلوچای برای کاربری جنگل داری با استفاده از تجزیه و تحلیل سلسله مراتبیAHP

سطح جنگل های ایران در مقایسه با سطح جنگل های دنیا بسیار محدود است و همین سطح کم نیز دایم در خطر تخریب است از اینرو باید مدیریتی بر باقی مانده این جنگل ها اعمال شود که مبتنی بر ارزیابی توان اکولوژیکی آن باشد. با توجه به اهمیت موضوع در این مطالعه به ارزیابی توان اکولوژیکی حوضه آبخیز نازلوچای در استان آذربایجان غربی برای جنگل داری پرداخته شد و برای این منظور از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی به همراه سامانه اطلاعات جغرافیایی استفاده شد. ابتدا سلسله مراتب فرآیند ارزیابی تشکیل شد و با استفاده از روش دلفی و نظرات متخصصان وزن معیارها و زیرمعیارها به دست آمد. سپس نقشه های مربوط به هرکدام از زیرمعیارها تهیه شد و در نهایت در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی نقشه نهایی توان جنگل داری منطقه تهیه شد. نتیجه حاصل از مطالعات ارزیابی توان و پهنهبندی اراضی حوضه آبخیز نازلو چای نشان داد، 0/1 درصد از سطح منطقه دارای قابلیت درجه 1 و 15/23 درصد از منطقه دارای قابلیت درجه 2 است و7/82 درصد سطح منطقه دارای توان درجه 3 و همچنین 10/46 درصد از منطقه دارای توان درجه 4 است و 66/39 درصد از منطقه برای فعالیت های جنگل داری نامناسب می باشد. ازاینرو در برنامهریزیهای آتی میبایست با توجه به ارزیابی ارائه شده در این محدوده فعالیت طبیعی و انسانی موردتوجه قرار گیرد.

Keywords:

توان اکولوژیک , آمایش سرزمین , سیستم تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی , نازلوچای