نسرین مهدوی راد - دانش آموخته کارشناسی ارشد تغذیه دام، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
مرتضی چاجی - دانشیار گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
مهدی دهقان بنادکی - استاد گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی تهران، کرج

این آزمایش باهدف بررسی مقایسه ای اثر بافرهای مختلف بر قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی در جیره هایی که به طور آزاد تغذیه میشوند و نسبت کنسانتره در آنها بالا است انجام شد. قابلیت هضم از روش خاکستر نامحلول در 35 راس بره نژاد عربی در حال رشد، با میانگین وزنی 29/37 3/63 کیلوگرم در قالب طرحکاملا0 تصادفی با 5 تیمار و 7 تکرار به مدت 45 روز انجام شد. جیره های آزمایشی شامل: -1 شاهد بدون بافر 60) درصد کنسانتره 40 + درصد علوفه، جیره پایه)، -2 جیره پایه + سطح 1/5 درصد بیکربنات سدیم،-3 جیره پایه+ سطح 1/5 درصد سدیم سسکویی کربنات،-4 جیره پایه + سطح 2 درصد زئولیت و - 5 جیره پایه+ بافر ترکیبی 0/75) درصد سدیم سسکویی کربنات0/75 + درصد بیکربنات سدیم) بودند. نتایج آزمایش اختلاف آماری معنیداری را در مقدار قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی (ماده آلی، پروتئین خام، ماده خشک، ADF و( NDF نشان نداد، به لحاظ عددی بالاترین درصد قابلیت هضم ماده آلی، پروتئین خام،ADF ،NDF و ماده خشک به ترتیب با 79/28، 77/18، 59/98، 65/41 و 78/13 مربوط به تیمار 2 و کمترین درصد قابلیت هضم ماده خشک، ADF، پروتئین خام و NDF به ترتیب با 72/03، 55/19، 74/18 و 60/22 درصد مربوط به تیمار 1 (شاهد) بود. از طرفی، کمترین قابلیت هضم ماده آلی در این روش با 75/48 به تیمار 4 (حاوی 1/5 درصد بیکربنات سدیم) اختصاص داشت.

بیکربنات سدیم، زئولیت و سدیم سسکویی کربنات