اثر نانوسیلیکون بر بهبود برخی مولفه های رشدی گندم (.Triticum aestivum L) تحت تنش اسمزی در مراحل اولیه ی رشد

به منظور بررسی اثر پیش تیمار نانوسیلیکون بر برخی مولفه های بیوشیمیایی و جوانه زنی گیاهچههای گندم (.Triticum aestivum L) تحت تنش اسمزی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل سه سطح خشکی ( صفر، 3- و 6- بار) و پنج سطح نانو سیلیکون (صفر، 15، 30، 45، 60 میلی گرم بر لیتر) بود. در این آزمایش از رقم مروارید استفاده گردید. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی از شاهد به 6- بار شاخص بنیه طولی حدود 7 برابر و شاخص بنیه وزنی گیاهچه حدود 31 درصد کاهش و مقدار پرولین و کربوهیدرات محلول به ترتیب حدود 89 و 54 درصد افزایش یافت. در مقایسه، کربوهیدرات نامحلول در سطح تنش 3- بار اختلاف معنی داری را نسبت به شاهد نشان داد و حدود 19 درصد افزایش یافت. همچنین بیشترین میزان شاخص بنیه وزنی گیاهچه در غلظتهای 15 و 30 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون و کمترین در غلظت 60 میلی گرم مشاهده شد. اما در غلظتهای 15، 30 و 60 میلی گرم در لیتر نانو سیلیکون بیشترین و در غلظت 45 میلی گرم در لیتر کمترین میزان کربوهیدرات نامحلول مشاهده شد. اثر متقابل خشکی و نانوسیلیکون نیز بر کربوهیدرات محلول و نامحلول اختلاف معنی داری را نشان داد. در مجموع، نتایج نشان دهنده تاثیر منفی تنش خشکی بر برخی مولفه های جوانه زنی و بیوشیمیایی گیاه گندم بود. اما افزودن نانوسیلیکون توانست تا حدودی این صفات را بهبود بخشد. با این حال شناخت دقیق سازوکار اثر این ترکیبات نیازمند پژوهشهای بیشتری است.

Keywords:

گندم , پروٹین , کربوهیدرات محلول , بنیه طولی , نانوسیلیکون