بررسی حذف آنتی بیوتیک اریترومایسین فاضلاب بیمارستانی با استفاده از جاذب اکسید آهن

حضور مواد دارویی بویژه آنتی بیوتیک ها در محیط زیست یکی از مسائل مهم امروزه دنیاست که تاثیرات آن بسته به نوع، غلظت و سمیت آلاینده ها متفاوت هستند. این تحقیق با هدف بررسی و بهینه سازی حذف آنتی بیوتیک اریترومایسین موجود در فاضلاب بیمارستانی با استفاده از اکسیدانهای فلزی قوی از محیط های آبی صورت گرفت. این تحقیق یک مطالعه تجربی بود که در مقیاس آزمایشگاهی و در دمای محیط انجام گرفت. برای این منظور فاضلاب سنتتیک در غلظتهای mg / l 20، 30، 40، 50تهیه گردید و در ادامه، تاثیر تغییرات غلظت آنتی بیوتیک اریترومایسین ، اکسید آهن، pHو زمان تماس ارزیابی و شرایط بهینه برای هر یک از پارامترها با روش یک عامل در زمان تعیین گردید. نتایج تحقیق نشان داد که راندمان حذف آنتی بیوتیک اریترومایسین در شرایط بهینه و در غلظتهای (120/mg 30، 40، 50) مشاهده شده که درصد حذف در غلظت 50 ppm از دیگر غلظتها بیشتر میباشد و مشاهده شد که اکسید آهن با غلظت 0 . 02 میلی گرم در لیتر بیشترین درصد جذب آنتی بیوتیک اریترومایسین و اکسید آهن با غلظت 0 . 008 میلی گرم در لیتر کمترین درصد جذب را نشان داده است. مشاهده شده بیشترین درصد جذب آنتی بیوتیک اریترومایسین در pH برابر با 0او کمترین درصد جذب در pH برابر 4 بوده است.

Keywords:

فاضلاب بیمارستانی , آنتی بیوتیک اریترومایسین , اکسید آهن