ارتباط طراحی ساختمان با معماری سنتی ایران، جهت رسیدن به توسعه پایدار

با ظهور معماری مدرن و استفاده روز افزون از تاسیسات مکانیکی، اهمیت اقلیم در طراحی معماری مورد کم توجهی قرار گرفته است، ولی با توجه به کاهش ذخایر نفت، آلودگی شهرها و صدمات جبران ناپذیر سوختهای فسیلی به محیط زیست، توجه به اقلیم و طراحی اقلیمی مورد توجه قرار گرفته است که یکی از روش های رسیدن به معماری پایدار آن است بدین ترتیب که با استفاده بهینه از اقلیم در طراحی ساختمان ها بتوانیم به معماری پایدار نزدیک شویم، به عبارت دیگر معماری پایدار، طراحی معماری را با آگاهی کامل از محیط توصیف می نماید. درحقیقت شر ایط جغرافیایی، اقلیمی نیز در شکل گیری فضاها، دخالت مستقیمی دارد. در ایران به علت دارا بودن چهار اقلیم متفاوت گرم و مرطوب، گرم و خشک، معتدل و مرطوب و سرد، معماری های متفاوتی (به ویژه در طراحی مسکن بومی) هماهنگ با اقلیم بوجود آمده، رعایت شرایط اقلیمی در معماری بدنبال خود صرفه جویی در م صرف انرژی را در بدنبال خواهد دا شت. معماری پایدار و یا به عبارتی دیگر همان معماری هم ساز با اقلیم م صرف منابع محدود را به حداقل ر سانده و ا ستفاده از منابع طبیعی را ت شدید می کند . آنچه که در این مقاله مورد توجه قرار گرفته شده، آن ا ست تا بتوانیم معماری بومی ایران را در اقلیم های متفاوت باتوجه به پایداری محیط و صرفه جویی در م صرف انرژی برر سی نموده و در نحوه طراحی و ساخت بنا با درنظر گرفت کلیه علوم و فنون روز برای رسیدن به طراحی پایدار گامی کوچک برداریم

Keywords:

توسعه پایدار , طراحی اقلیمی , سوخت های فسیلی , صرفه جویی , معماری سنتی