بررسی الگوی مناسب BOT درپروژه های کلان شهری شهرداریها (نمونه موردی بابل)

یکی از مشخصه های توسعه اقتصادی هر کشور پروژه های ساخت و ساز آن است، که به عنوان معیار و شاخصی عمده در رونق اقتصادی آن کشور مورد بررسی قرار میگیرد. انجام موفقیت آمیز یک پروژه، به تحلیل دقیق ریسکهای احتمالی در شرایط نامساعد در طول عمر اقتصادی پروژه وابسته است. هدف مدیریت و ارزیابی ریسک افزایش موفقیت پروژه است و این کار از طریق شناسایی ارزیابی سیستماتیک ریسک، ارائه روشهایی برای اجتناب یا کاهش آنها و حداکثرسازی فرصتها صورت میگیرد. ریسکها در پروژه های عمرانی به دلیل میزان بالای سرمایه مورد نیاز و نیز زمان زیاد اجرای چنین پروژه هایی افزایش مییابند و از طرف دیگر با توجه به بلند مدت بودن دوره قرارداد، پیشبینی بسیاری از عوامل موثر بر فرآیند مالی پروژه بسیار دشوار و نامطمئن میباشد. از اینرو شناسایی و مدیریت ریسکها، نقش کلیدی در ساخت و تامین مالی پروژه هایBOT که مخفف سه واژه ساخت، بهره برداری وانتقال میباشد و یکی از روشهای تامین مالی در پروژه های عمرانی است بازی خواهد کرد.در پژوهش حاضر نیز با توجه به وجود مشکلات متعدد در زمینه این نوع قراردادها، با استفاده از روش FMEA به شناسایی و سپس به ارائه راهکار جهت کاهش موانع اجرایی این نوع قرارداده پرداخته ایم.با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، ریسکها با عدد RPN بالای 212/76 به عنوان ریسکهای بحرانی شناسایی شده اند که به ترتیب عبارتند از: ریسکهای شرکت در مناقصه ( عدم موفقیت در مناقصه)، ریسک قطع پرداختها توسط شهرداری، ریسک دخالت شهرداری در مراحل اجرا و بهره برداری پروژه، ریسک نرخ تورم و ریسک محدودیتها و آسیبهای زیست محیطی که برای هر یک نیز راهکارهایی جهت کاهش ریسک ارائه گردید.

Keywords:

پروژه های عمرانی , مدیریت ریسک , BOT , FMEA