ارزیابی و تحلیل شاخصها و مولفه های سنجش کیفیت خیابانهای شهری برای احداث مسیرهای دوچرخه سواری نمونه موردی: خیابان پیروزی شیراز

در چند دهه اخیر و با مطرح شدن مباحث و مبانی توسعه پایدار و اهمیت یافتن روز افزون آن در مسائل شهری و از طرفی افزایش جمعیت شهرها در کشورهای جهان سوم و به تبع آن استفاده بیش از پیش از سوختهای فسیلی و افزایش ترافیک، دوچرخه با مزایایی منحصر به فرد نظیر ارزانی، تاثیر کمتر از ترافیک وسایل نقلیه موتوری و حفظ محیط زیست، منابع طبیعی و انرژی بیش از پیش به عنوان مکمل سایر مودهای حمل و نقل شهری مورد توجه قرار گرفته است. این توجه از آن روست که یکی از عمده ترین راهکارهایی که متخصصین و کارشناسان برای دستیابی به توسعه پایدار شهری مطرح میکنند، برنامه ریزی برای استفاده بیشتر از دوچرخه در شهرها است. برای دستیابی به این هدف، ضوابط و معیارهایی نیز ارائه شده که با شرایط آن کشورهایی که این ضوابط در آنها پایه ریزی شده، کارایی خود را به خوبی نشان داده است. در واقع، تدوین این ضوابط، براساس ویژگیهای اقلیمی، اجتماعی و فرهنگی آن کشورها انجام گرفته، که تعمیم آن در مکآنهای جغرافیایی دیگر، جای تعمق و بررسی دارد. از این رو پژوهش حاضر بر آن است تا با استفاده از روش تحقیق توصیفی تحلیلی و شیوه های تحقیق مرور متون، منابع و اسناد تصویری به بررسی و تحلیل محور پیروزی در جهت سنجش کیفیت خیابانهای شهری برای احداث مسیرهای دوچرخه سواری بپردازد تا از این طریق زمینه لازم برای ارائه ضوابط و مقررات بومی با توجه به شرایط این محور فراهم آید. به این منظور پرسشنامه ای بر اساس شاخصها و مولفه های کیفیت مسیرهای دوچرخه سواری تهیه شد و با استفاده از نظر متخصصین و آزمونهای آماری، کیفیت هر یک از آن شاخصها و مولفه های مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. بر اساس این تحلیلهاست که میتوان ضوابط را در سه دسته اعمال تغییرات زیاد، متوسط و کم دستهبندی و پیشنهاد کرد.

Keywords:

سنجش کیفیت خیابانهای شهری , دوچرخه , مسیرهای دوچرخه سواری , شهر شیراز