بررسی تجارب جهانی در رابطه با تاب آوری شهری

امروزه توجه به تاب آوری شهرها در برابر سوانح طبیعی به موضوع بسیار پر اهمیت به خصوص در کشور ایران تبدیل شده است. خسارات حاصل از سیل اخیر خوزستان و لرستان و زلزله کرمانشاه و همچنین تجارب زلزله های گذشته، نشان از آمادگی کم شهرها در مواجهه با سوانح دارد. این مسئله به خصوص با گسترش شهرها در مناطق پر خطر و افزایش جمعیت شهرنشین بسیار پراهمیت تر است. آشنایی با نحوه برخورد هر شهر و تجربه تاب آوری و کاهش آسیب پذیری آن ها، گامی رو به جلو جهت یادگیری و آمادگی هرچه بیشتر در مواجه شهرها با شوک و سوانح طبیعی خواهد بود. پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و با روش مروری- توصیفی، به مطالعه تجارب تاب آوری شهرها در برابر سوانح و مطالعات جهانی انجام شده در این زمینه، می پردازد. بررسی های انجام شده نشان از این دارد که از میان کیفیات مختلف طراحی شهرها، کیفیت های ایمنی و امنیت و نفوذپذیری در این امر از توجه ویژه ای برخوردار هستند که در کنار کیفیاتی چون انعطاف پذیری، سرزندگی و سازگاری قرارگاه های رفتاری، انرژی کارایی، رنگ تعلق، همه شمولی، خوانایی، اختلاط کاربری، همسازی با طبیعت، کیفیت عرصه همگانی، پاکیزگی محیطی و حس زمان در تاب آوری سهیم هستند. این پژوهش در نهایت به برشمردن متغیرهای دستیابی به تاب آوری درکیفیات ذکر شده برگرفته از تجارب جهانی تاب آوری می پردازد.

Keywords:

تاب آوری , تجارب جهانی تاب آوری , سوانح در شهر , متغیرهای تاب آوری , طراحی شهری تاب آور , کیفیت طراحی شهری تاب آور