بررسی اثر استفاده از میکروپایل بر روی ظرفیت باربری پی و کنترل نشست خاک

در مهندسی عمران ، قسمت هایی از هر سازه که بارهای وارده را تحمل می کنند ، سیستم سازهای نام دارند که وظیفه نهایی آن انتقال نیروها از منبع بار تا پی سازه می باشد. موفقیت فنی سیستم سازه ای بستگی به این دارد که با چه بازدهی ، این جریان انتقال نیروها صورت می گیرد. وظیفه انتقال این جریان نیرو بر عهده پی سازه می باشد. در مواردی که پی بر روی خاکهای مسئله دار مانند خاکهای سست با قابلیت باربری کم ، خاک های دستی خاکهای با نشست زیاد یا روانگرا قرار دارد، از روش هایی برای تقویت پی سازه استفاده می شود. یکی از مرسوم ترین روش ها برای بهسازی پی سازه ها و کنترل نشست خاک زیر آنها استفاده از شمع می باشد اما دلایلی مانند تجهیزات حفاری گران ، عدم نیاز به تخریب کل یا قسمتی از ساختمان، زمین های با شرایط زمین شناسی سخت، متغیر و غیر قابل پیش بینی مثل زمین های دارای قلوه سنگ، تخته سنگ و تاسیسات زیر زمینی موجود در محل شمع، استفاده از ریزشمع ها(میکروپایل)، را جایگزین شمع ها گردیده است. میکروپایلها عناصر سازه ای هستند که به طور رایج برای تقویت و کاهش مقادیر نشست غیر همگن فونداسیون سازه ها و افزایش ظرفیت باربری خاک ها به عنوان اعضای باربر استفاده می شوند. در مواردی که فونداسیون ها به تنهایی قادر به انتقال بارهای سازه ای به خاک نمی باشند لذا استفاده از میکروپایل ها به منظور افزایش ظرفیت باربری خاک ها الزامی به نظر می رسد. در این مقاله به بررسی اثر ریزشمع بر ظرفیت باربری پیها در زمین های متفاوت و کنترل نشست خاک پرداخته میشود. نتایج پژوهش های صورت گرفته نشان میدهد که استفاده از ریزشمع منجر به افزایش ظرفیت باربری پی و کاهش نشست خاک خواهد شد.

Keywords:

میکروپایل (ریزشمع) , شالوده , سیستم سازه ای , نشست پی , ظرفیت باربری پی