مقایسه الگوی رفاه و آسایش بهشتی در خانه

موضوع رابطه ی نیاز های انسان و محیط و ساختار بخشی به این رابطه در طراحی دغدغه بسیاری از طراحان و پژوهشگران در این حوزه بوده است که نیازهای انسان، الگوی رفاه و آسایش بهشتی چگونه بستری در شکل گیری فضاهای معماری فراهم می آورد این تحقیق تلاش دارد تا جهت پاسخ گویی به این سوالات به مقایسه فضاهای معماری براساس تعاریف متعدد از رفاه کمالی و غیر کمالی و طبقه بندی نیازهای انسان بپردازد. برای دست یایی به این هدف ابتدا به دنبال مدلی جامع و از نیازهای انسان و در ادامه به شناخت انواع درجات رفاه در دو فرهنگ پرداخته سپس در هر دسته تعریف از رفاه به قابلیت فضای معماری برای فراهم کردن نیازها و همچنین دستیابی به آسایش بهشتی می انجامد؛ که با مقایسه تطبیقی، اطلاعات به دست آمده درباره ی نیازهای انسان در چهارچوب تعریف امام علی (ع) از مراتب نفس انسان و هرم نیازهای مازلو طبقه بندی شده است. با توجه به یافته ها و با روش استدلال منطقی، خانه در چهار سطح با توجه به نیاز های چهارگانه انسان (نیازهای مادی، روانی، عقلانی و روحانی و همچنین رفاه متعارف غرب با نگاهی صرفا مادی به انسان و ارزش های انسانی تعریف شده است. با این تحلیل که چگونه مفهوم رفاه به عنوان مادی گرایی و فرامرزی به بروز نمادهای معمارانه خاص در خانه منتج می شود. در نهایت برای تحقق پذیری بیشتر، نمونه هایی از خانه در فرهنگ غرب و اسلام مورد مطالعه قرار گرفته است و براساس دستاوردها نتیجه گیری شده است که خانه می تواند در چهار سطح با نیاز های چهار گانه در تناظر باشد و می تواند نیازهای مادی و روانی را فراهم آورد در صورتی که تنها بستری برای نیاز های عقلانی و روحانی فراهم آورد.

Keywords:

فلسفه رفاه اسلامی , فلسفه رفاه متعارف غرب , آسایش بهشتی , نیازهای انسان , نفس انسان , خانه