مهرزاد سرفرازی - گروه مدیریت دولتی-واحد لارستان-دانشگاه آزاد اسلامی-لارستان.ایران
محسن آزادیخواه جهرمی - گروه مدیریت دولتی-واحد لارستان-دانشگاه آزاد اسلامی-لارستان.ایران
ابراهیم بهارلو - گروه مدیریت دولتی-واحد لارستان-دانشگاه آزاد اسلامی-لارستان.ایران

در اقتصاد دانائی محور، فعالیت های سازمان بر اساس دانش روز سازمان شکل می گیرند و توجه بیشتر به مدیریت دارائی های نامشهود و انواع سرمایه های ناملموس در سازمان معطوف می شود. در این میان سازمان هایی موفق ترند که از این دارائی های باارزش به نحو مطلوبرتری استفاده کنند. در اقتصاد دانش محور، از سرمایه فکری (Intellectual Capital)به منظور ایجاد ارزش برای سازمان استفاده میشود و در دنیای امروز، موفقیت هر سازمان به توانایی مدیریت این دارایی ها بستگی دارد. مدیریت سرمایه فکری به مانند مدیریت هر منبعی دارای، فرصت های بی نظیر و در عین حال به دنبال خود، چالش های خاص خود را دارد. امروزه نگاه مدیران از دارائی های مشهود به دارائی های نامشهود معطوف شده است. سرمایه فکری دارای مولفه های سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری (سازمانی) و سرمایه مشتری (رابطه ای) می باشد. در این میان نیروی انسانی به عنوان بزرگترین و با ارزشترین دارایی و سرمایه هر سازمانی محسوب میشود. با توجه به اینکه امروزه ارزش افزوده ذهن ها با ارزش تر از ارزش افزوده سایر منابع میباشد در این مقاله سعی برآن است پس از تعریف مفاهیم سرمایه فکری ومولفه های آن و مدیریت سرمایه فکری، به طبقه بندی سرمایه فکری و تبیین ابعاد آن پرداخته و همچنین نقش سرمایه فکری بعنوان یکی از مولفه های مهم مدیریت در بهبود عملکرد سازمان مورد تاکید قرار گیرد. در این پژوهش به بررسی عملکردد سازمان و ابعاد مختلف مدیریت عملکرد نیز پرداخته شده است.

سرمایه فکری، عملکرد سازمان ، دانش