احسان یمینی - دکتری سازه – دانشگاه فردوسی مشهد
سینا آرمان - کارشناس ارشد سازه – دانشگاه آزاد اسلامی مشهد

امروزه یکی از متداولترین روشهای تقویت ستون های بتن مسلح به منظور بهسازی عملکرد سازهای آن، محصور نمودن خارجی ستون توسط پلیمرهای مسلح با الیاف (FRP) میباشد. بتن تحت فشار تمایل به اتساع جانبی پیدا میکند و دورپیچ FRPبا ایجاد تنش محصورشدگی، ظرفیت فشاری و شکل پذیری ستون را افزایش میدهد. مدلهای مختلفی برای پیشبینی رفتار مکانیکی بتن محصورشده با دورپیچ های FRP پیشنهاد شده است که بسیاری از آنها امروزه در آیین نامه های طراحی به کار رفتهاند .در این مقاله ضمن مرور این مدلها، تاثیر محصورشدگی با دورپیچ FRP بر منحنی اندر کنش نیروی محوری- لنگر خمشی چند نمونه ستون بتن مسلح مورد بررسی قرار میگیرد. نخست، مدل سازی عددی اجزای محدود با نتایج آزمایشگاهی موجود و سپس با مدلهای مختلف مقایسه شده و مناسبترین مدل گزیده میشود. با توجه به نمودارهای اندرکنش بار محوری- لنگر خمشی ستون های دورپیچ شده و بررسی دقیق مدل برتر میتوان دریافت که ظرفیت در نسبتهای کم خروج از محوریت، کمتر از مقادیر آزمایشگاهی پیشبینی میشوند. همچنین نتایج نشان میدهد که افزایش نسبت خروج از محوریت، ظرفیت باربری نهایی ستونهای محصور شده با دورپیچ های FRP را به میزان بیشتری نسبت به ستونهای دورپیچ نشده کاهش میدهد.

محصورشدگی، ستون بتن مسلح، نمودار اندرکنش، دورپیچ FRP، تحلیل عددی