بررسی رفتار دیوار برشی کامپوزیتی تحت اثر بار محوری قائم به روش اجزاء محدود

دیوار برشی کامپوزیت با ورق فولادی و بتن، نوع جدیدی از ساختار دیوار برشی می باشد، که بدلیل ظرفیت تحمل بالا و ضخامت کم آن عمدتا در ساختمان های فوق العاده بلند، استفاده می شود. در این تحقیق به بررسی رفتار دیوار برشی کامپوزیتی تحت اثر بار محوری قائم به روش اجزای محدود (نرم افزار آباکوس) مطابق گام های ذیل پرداخته شده است. گام اول: ایجاد مدل نرم افزاری شبیه سازی شده با مشخصات ساختاری استخراج شده از مقالات آزمایشگاهی گام دوم: انجام صحت سنجی و مقایسه نمودارهای نیرو – جابجایی خروجی از نرم افزار با نمودارهای مشابه در مقاله. گام سوم: اقدام به اعمال تغییراتی از جمله افزایش سطح مقطع فولاد و یا تقسیم بندی مقطع بتنی به قطعات کوچکتر در مدل نرم افزاری و استخراج نمودار نیرو – جابجایی گام چهارم: مقایسه و نتیجه گیری از نمودارهای استخراجی از گامهای قبلی در واقع یافته های این تحقیق همان نمودارهای نیرو – جابجایی میباشد که با مقایسه و بررسی آنها نتایج زیر حاصل گردیده است. 1- افزایش سطح مقطع فولاد به یک مقدار ثابت در دیوار برشی کامپوزیتی بصورت اضافه کردن هسته فولادی و یا افزایش ضخامت پوسته فولادی در حداکثر ظرفیت تحمل نیروی فشاری دیوار برشی کامپوزیتی دارای تاثیرات متفاوتی می باشد. 2- در یک سطح ثابت، کوچک تر نمودن قطعات بتن (استفاده از سلولهای بیشتر قطعات بتنی) در حداکثر ظرفیت تحمل نیروی فشاری دیوار برشی کامپوزیتی تاثیر مستقیم دارد. 3- با افزایش یکسان در سطح مقطع فولاد، در دیوار برشی کامپوزیتی تقویت ضخامت پوسته فولادی به نسبت افزایش یک هسته فولادی عملکرد بهتری را در مقابل بار محوری قائم از خود نشان میدهد