طراحی مجموعه تفریحی فرهنگی در دزفول با رویکرد معماری پایدار

یکی از مشکلات دنیای امروز مصرف بیش از حد انرژی و از بین رفتن منابع طبیعی تجدیدناپذیر می باشد که تبدیل به یکی از نگرانی های بزرگ برای زندگی آیندگان گشته است. از آنجا که ساختمان ها به عنوان مکان زیستی انسان ها یکی از بزرگترین مصرف کنندگان انرژی می باشند، رویکرد طراحی پایداری یکی از راهکارهای اولیه و مفید برای کمک به صرفه جویی در مصرف انرژی می باشد. توجه به اصول پایداری این تضمین را می دهد که نیازهای شهروندان را در حال و آینده بدون به مخاطره انداختن منابع طبیعی تامین نماید تا بتواند رضایت مندی و آسایش کاربران را فراهم آورد. امروز با توجه به کاستی ها و معضلات که در زمینه حفظ و استفاده بهینه از انرژی با آن مواجه هستیم و همچنین توجه به بهینه سازی فضاهای معماری و تغییر نیازهای عملکردی ما از معماری، باید به سوی تعریف نوینی از خلق بناها با عنوان معماری پایدار باشیم و برای کاربردی تر کردن آن باید اصول کلی این نوع معماری شناخته شود. مکان های تفریحی رابطه تنگاتنگی با هویت فرهنگی و اجتماعی دارند تا به نوعی نیاز های مادی و معنوی شهروندان در جهت ارتقا سطح کیفی زندگی را برطرف نمایند. از دیدگاه فرهنگی فضاهای تفریحی به عنوان مکانهایی جهت ایجاد و تقویت مناسبات و روابط بیرونی، تعاملات، تغییرات و رویارویی های اجتماعی و مکان هایی که گروه های مختلف با خواسته های متفاوت گردهم جمع می شوند، هستند. تمامی تعاملات لازم و رویارویی های اجتماعی که در مجموعه تفریحی، فرهنگی لازم هست از ارکان و مبانی اصلی معماری پایدار می باشد. از این رو تمرکز این تحقیق برفراهم نمودن تعامل بین تفریح، فرهنگ و مفاهیم پایداری ست. به گونه ای که با به کار بردن اصول پایدار در طرح مورد نظر، طراحی با رویکرد پایدار صورت گیرد. در این زمینه، طراحی بر تعامل بین معماری پایدار و مبانی فرهنگی، تفریحی در شهر دزفول استوار است. روش تحقیق موردنظر روش توصیفی- تحلیلی است و به منظور رسیدن به هدف اصلی این نوشتار که طراحی مجموعه تفریحی فرهنگی با رویکرد پایداری است، از ابزار اطلاعات کتابخانه ای شامل: کتب، مقالات، پایان نامه ها و همچنین سایتهای اینترنتی معتبر استفاده شده است.

Keywords:

پایداری , معماری پایدار , تفریح , فرهنگ.