افسانه زنوزی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، موسسه آموزش عالی مازیار رویان، مازندران
حمیدرضا دلفانیان - دانشجوی دکترا، دانشگاه آزاد نور، واحد سمنان
بهاره اسماعیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، موسسه آموزش عالی مازیار رویان، مازندران

در عصر جدید با توجه به پیشرفت تکنولوژی و فنون جدید در عرصه های مختلف می توان فهمید که توسعه تبدیل به موضوع مهمی شده است. چه در سیاست گذاری ها و طرح های قانونی و چه در علوم و فنون حرفه ای به خصوص در حیطه محیط زیست و فرهنگ. در این باب پایداری اجتماعی در تحقق اهداف بسیار حائز اهمیت است. که تصمیم دولتها بیشترین تاثیر را در گسترش ابعاد کالبدی و اجتماعی شهرها و بناها داشته است. در مقیاس معماری طراحی به گونه ای انجام می شود که بتواند ارتباط انسان را با محیط مصنوع برای مدت طولانی زنده و پایدار کند. در این مقاله می خوانیم که چطور ارتباط فضاهای شهری و بناها با محیط زیست می تواند بر پایداری آن تاثیرگذار باشد. از طرفی طبق مطالعات معماری و طراحی بومی به این نتیجه می رسیم که مولفه های بومی بودن و سازگاری با اقلیم محل نیز تا چه اندازه با محیط اطراف خود مانوس است و این مولفه ها شبیه به مولفه های طراحی پایدار می باشد. در نتیجه با دریافت الگوهای طراحی بومی می توان به اصول پایدار شدن زیستگاه مان تاحدی نزدیک شد. با درک بهتر این الگوها و استفاده از آن می توان به پایداری اجتماعی دست یافت. در واقع پایداری اجتماعی همان زندگی سالم و هماهنگ با محیط و طبیعت است که در آن بقاو حیات جامعه، همگام با حفظ کیفیت محیطی و مرتبط نظام های اقتصادی به منظور دستیابی به بالاترین سطح رضایت از زندگی مورد نظر باشد جاودان 1386

پایداری در معماری-پایداری اجتماعی-الگوهای معماری-الگوهای پایداری-بومی گرایی معماری بومی- شهرسازی بومی