آزاده رشیدی مهر - دانشجوی دکتری تخصصی بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه چمران اهواز

کلمه نانوسلولز عموما به مواد سلولزی با ابعادی در محدوده نانومتری اشاره دارد. بر اساس ابعاد، عملکرد و روش­های آماده­سازی، نانوسلولزها به سه زیر شاخه اصلی طبقه­بندی می­شوند  که عبارتند از: سلولز نانوکریستال، سلولز میکرو فیبریله شده و نانو سلولزهای باکتریایی. مطالعات نشان می­دهند که با استفاده از مواد خام ارزان قیمت و قابل تجدید، امکان تولید پوشش­هایی با کارایی بالا برای مواد معمول بسته­بندی، از مواد خام ارزان قیمت و قابل تجدید وجود دارد. سلولز نانوکریستال­ها، که به راحتی از چوب سخت حاصل می­شوند، قادر هستند در قالب یک پوشش نازک روی فیلم­ها، به میزان قابل ملاحظه­ای مانع دی اکسید کربن و اکسیژن شوند. با وجود این مزایا، ویژگی­های جالبی مثل ویژگی­ های مکانیکی و نوری نیز از آن­ها شناخته شده است که می­توانند به صورت فعالیت­ های مختلف مانند مواد آنتی­اکسیدانی یا ضد­میکروبی به مواد بسته­بندی اضافه شوند و در موارد خاصی نیز در تولید پوشش­های فیلم پلاستیکی به کار روند.

نانوکریستال, سلولز, بسته بندی