الهام شمس - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه پیام نور، واحد تهران جنوب، تهران، ایران.

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی شبیه سازی ذهن بر کاهش عالئم PTSD1 شامل گسست از خویشتن/ واقعیت در مردان 18-45 سال دارای لکنت زبان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون، با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد مراجعه کننده به کلینیک توانمندسازان ذهن بود. 30 نفر از افراد دارای لکنت پس از احراز مالکهای ورود به پژوهش انتخاب و بطور تصادفی در گروه های آزمایشی و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش 12 جلسه به مدت 12 هفته و هفته ای 1 جلسه 5 ساعته )با فواصل استراحت( با استفاده از درمان شبیه سازی مورد درمان قرار گرفتند و این در حالی است که گروه گواه بعد از انجام پژوهش مورد درمان قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه تجربه تجزیهای دارای 28 سوال، در پیش آزمون، پس آزمون استفاده شد. آماره های توصیفی و نتایج تحلیل کوواریانس )آنکووا( نشان داد که تفاوت بین واریانسها در اندازه گیری های مختلف برای دو گروه معنادار است. و درمان شبیهسازی ذهن بر کاهش علائم PTSD شامل گسست از خویشتن/ واقعیت در مردان 18-45 سال دارای لکنت زبان موثر است.

شبیه سازی ذهن2، اختالل استرس پس از سانحه PTSD، لکنت زبان3، گسست از واقعیت4، گسست از خویشتن.5