سحر فریس آبادی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگارامام خمینی (ره)
فاطمه نصیری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگارامام خمینی (ره)
محمدرضا جهانگیر - دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگارامام خمینی (ره)

با ظهور فناوری های جدید مانند سیستم روی تراشه، ابعاد تراشه های دیجیتال رو به کاهش گذاشته و بیشتر فشرده سازی شدند. . مفهوم داشتن سیستمی روی یک تراشه بر اساس ایده ی داشتن عناصر پردازشی و ذخیره سازی در یک سیستم مجتمع به وجود آمد. در پی مشکلاتی که سیستم روی تراشه با آن روبه رو بود، مفهوم شبکه روی تراشه متولد شد تا کاستی های سیستم روی تراشه را جبران کند. از جمله محدودیت های سیستم روی تراشه عدم مقیاس پذیری بالا و داشتن تاخیر سراسری بالا بود. مسیریابی بسته ها در شبکه روی تراشه از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله الگوریتمی ارائه می کنیم که بسته های تولید شده در شبکه را در شرایط عادی در توپولوژی منظم و در شر ایط وجود توپولوژی نامنظم مسیریابی کند. در سناریوی دوم نیز معیارهای شبکه در شبکه ای نامنظم ثبت و بررسی شده اند. برای بررسی شبکه روی تراشه در حالت دوم، حرکت بسته از جهات مختلف بررسی و الگوریتم با حالت حرکت به روزرسانی شده است. نتایج شب یه سازی نشان می دهد که الگوریتم پیشنهادی میزان گذردهی سراسری سیستم را 43/3 % و تاخیر شبکه را 5/3% نسبت به مقاله ذکرشده بهبود می بخشد.

شبکه روی تراشه، سیستم روی تراشه، مسیریابی، گذردهی، تاخیر