بررسی موانع ارتقای شغلی بانوان در ادارات و اثر آن بر بهره وری آنان بررسی موردی : بانوان شاغل در شهرداری منطقه 5 تهران

زنان و مردان در بازارکار ، نه تنها از نظر مشارکت بلکه از لحاظ نوع شغل ، درآمد حاصل از کار ، و ارتقای شغلی هم دارای شرایط متفاوتی می باشند . ارتقای شغلی در محیط کار جزء مهمتریت دغدغه های افراد به شمار می رود. در این بین زنان در مقایسه با مردان موانع بیشتری پیش رو دارند. هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه میان مولفه های موانع فردی و خانوادگی، اجتماعی و فرهنگی، موانع انسانی با ارتقای شغلی بانوان در سازمانهای دولتی می باشد. در این طرح از یک جامعه آماری 306 نفر بانوان شاغل در شهرداری تهران به صورت تصادفی و با مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر می باشد. پایایی پرسشنامه توسط آزمون آلفای کرونباخ در نرم افزار Spss و روایی سازه و ساختار پرسشنامه روش دلفی انجام پذیرفته و تایید شده است . این تحقیق از نظر هدف کاربردی است و از روش تحلیل همبستگی پیرسون برای تعیین رابطه و جهت آزمون فرضیه ها و سنجش رابطه آن ها استفاده شده است . جهت تست نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف استفاده شده است . نتایج نشان داد موانع سازمانی به عنوان نخستین مانع برای دستیابی به پست های مدیریتی بالا از سوی کارکنان عنوان شده است و موانع فردی و اجتماعی در جایگاه دوم و سوم قرار دارند.

Keywords:

ارتقای شغلی , موانع مدیریت , مدیریت بانوان