بررسی اندیشه خوشباشی و غنیمت دانستن دنیا در اشعار پروین اعتصامی

خردمندان جهان درباره پدیده مرگ بسیار اندیشیده، آن را همچون معمایی بزرگ و رازی سربه مهر یافته اند. در این میان، برخیاز اندیشمندان، با درک ارزش و اهمیت زندگی در جهان کنونی، فرصت بودن در آن را غنیمت دانسته، انسانها را به کامجوییو لذت بردن از زندگی زودگذر دنیا ترغیب کردهاند. این تفکر دم غنیمتی و خوشباشی در زبان فارسی و حتی در ادبیات جهان بهنام ریاضیدان و فیلسوف نامی، حکیم عمر خیام نیشابوری رقم خورده است؛ اما شاعران ایرانی بویژه شاعر زن معاصر: پروین، نیزاز این اندیشه بی بهره نبوده است. حاصل یافته های این پژوهش که گردآوری اطلاعات آن به شیوه کتابخانه ای و اسنادی و اجرایآن به روش توصیفی- تحلیلی بوده است، بیانگر این نکته است که اندیشه خوشباشی شاعر مورد تحقیق رویکردی کاملا متفاوتاز تفکر خیامی دارد. همچنین بجز مرگ، عوامل دیگری همچون جو خفقان حاکم بر جامعه، مشکلات زندگی شخصی و اجتماعی،آشنایی با آرای فمینیستی، رمانتیک بودن و ... موجب روی آوردن شاعران زن معاصر به خوشباشی و غنیمت دانستن فرصت هایزندگی شده است. و در نهایت با غلبه اندوه و حسرت و بدبینی به پایان رسانده است.

Keywords:

مرگ , زندگی , خوشباشی , شعر معاصر , پروین اعتصامی