تحلیلی بر زیست پذیری شهری با تاکید بر شاخص مسکن (مطالعه موردی: شهر یزد)

امروزه رویکردهای گوناگونی برای حل مسائل و مشکلات موجود در شهرها مطرح و به کار گرفته شده اند که برخی از آن ها شامل زیست پذیری، شهر هوشمند، شهر ایده آل، شهر تاب آور، شهر دوستدار کودک، شهر دوستدار سالمند، شهر یادگیرنده، شهر خلاق، شهر امن است. عوامل متعددی در زیست پذیری یک مکان تاثیر دارند که ازجمله آن ها می توان به حضور مردم، کاربری مختلط، مسکن، ایمنی و امنیت، حس تعلق، کارایی و محیط زیست اشاره کرد. هدف اصلی این پژوهش تحلیل زیست پذیری شهری یزد با تاکید بر شاخص مسکن است. این تحقیق ازنظر هدف کاربردی، ازنظر ماهیت و روش، توصیفی- تحلیلی است. در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده گردیده است. جامعه آماری پژوهش افراد بالای 20 سال شهر یزد است که بر اساس آخرین سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال 1395، بالغ بر 433 هزار و 870 نفر و حجم نمونه آماری بالغ بر 384 نفر بوده است. بر اساس سرشماری نفوس و مسکن سال 1395، تراکم نفر در واحد مسکونی در شهر یزد 3/8 نفر است که مطلوب ترین وضعیت این شاخص با رقم 3/1 نفر در منطقه 1 است و نامطلوب ترین وضعیت این شاخص با رقم 4/3 نفر در منطقه 2 است. تراکم خانوار در واحد مسکونی برابر با 1/01 است که در مناطق 1، 2 و 5 با رقم 1 در وضعیت بسیار مطلوبی قرار دارد و سایر مناطق دارای تراکم بیش از یک نفر و دارای وضعیت نامطلوبی است. همچنین سرانه مسکونی در شهر یزد برابر با 2/41 مترمربع است که بیشترین سرانه مسکونی با 47/1 مترمربع مربوط به منطقه 2 بوده است و کمترین سرانه با 37/1 در منطقه 5 مشاهده می شود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که منطقه 1 شهر یزد، بهترین منطقه ازنظر شاخص مسکن است. بدترین منطقه هم به لحاظ مسکن، منطقه 4 است. در انتهای مقاله، به بحث در مورد اهمیت زیست پذیری شهری در سطح محلات شهر یزد پرداخته شده است.

Keywords:

زیست پذیری شهری , شاخص مسکن , عینی و ذهنی , شهر یزد.