بررسی عوامل موثر در کیفیت طراحی فضای خانه های نوین آینده نگر با رویکرد توسعه معماری پایدار

معماری ردپای زمان است بر فضا (هادی میرمیران). نیاز انسان به زیبایی فضاهای مورد نیاز و کیفیت فضایی همواره سبب شده تا در کنار سایر مشخصات مورد نیاز، جذابیت و خلاقانه بودن فضای مورد سکونت و از همه مهم تر آینده نگری در طراحی خانه را برای ارتباطی موثر و قابل درک برای انسان امروز و انسان آینده جزء ارکان اساسی در طراحی خانه به شمار آورد. در دنیای امروز که منابع انرژی زوال پذیر و در معرض نابودی هستند شعار توسعه پایدار یکی از محورهای اساسی و اهدافی است که در جوامع بین المللی جهت صرفه جوئی و بهینه سازی انرژی مطرح گردیده و رعایت آن میتواند صرفه جویی های عظیم، چه از نظر حفظ انرژی های فناپذیر و چه از لحاظ اقتصادی برای کشورها به ارمغان داشته باشد. نوشتار حاضر در پی پاسخ به این پرسش اساسی است که چه عوامل موثری را می توان در کیفیت طراحی فضای خانه های نوین با نگاهی به آینده در نظر گرفت تا بتواند شرایطی مناسب با کیفیت روز دنیا را برای طراحی فضاهای مختلف ساختمان ها بوجود آورد تا در راستای توسعه معماری پایدار مورد پسند جامعه واقع گردد. در نگارش این مقاله از روش مطالعه اسنادی استفاده گردیده و در ابتدا به مباحث مربوط به روش های طراحی معماری و توسعه معماری پایدار پرداخته و در ادامه با ارائه برخی دیدگاه های بزرگان معماری جهان و همچنین اصول خانه سازی در گذشته و حال ایران و معرفی سیستم های سنجش پایداری سعی داشته است تا معماری امروز در کشور را با عوامل موثر در کیفیت طراحی فضای خانه ی ایرانی پیوند دهد. یافته های پژوهش نشان داده است که با شناخت و درک نیازهای حال و فردای انسان و با در نظر گرفتن مباحثی همچون هویت، قرارگاه رفتاری، روان شناسی محیطی، پدیدارشناسی، سنت گرایی معنوی، شناخت هستی و شناخت تاریخی، تکامل در تکنولوژی های جدید، انعطاف پذیری، طراحی اقلیمی و دست یافتن به سیستم های سنجش پایداری ساختمان در هر منطقه و ارتباط متقابل بین این یافته ها می توان با اتخاذ روش های نو و شیوه هایی مناسب در کیفیت طراحی فضای معماری و خانه های نوین آینده نگر دست پیدا کرد.

Keywords:

کیفیت طراحی , فضای معماری , خانه ی نوین آیندگر , توسعه معماری پایدار