نقش سبکهای هویت و ویژگی های شخصیتی در خودتنظیمی دانش آموزان دختر تیزهوش مقطع متوسطه دوم شهرستان زاهدان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سبکهای هویت و ویژگیهای شخصیتی در خودتنظیمی دانش آموزان دختر تیزهوش مقطع متوسطه دوم شهرستان زاهدان بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دبیرستانی دختر تیزهوش مقطع متوسطه دوم ناحیه 1 و 2 شهرستان زاهدان و از این میان نمونه ای به حجم 264 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های سبک هویتی برزونسکی، پرسشنامه شخصیتی پنج عاملی نئو (فرم کوتاه) و پرسشنامه خودتنظیمی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره انجام گرفت. بر طبق نتایج گزارش شده از بین سبکهای هویت، سبک هویت اطلاعاتی و هنجاری پیش بینی کننده مثبت و سبک هویتی سردرگم/ اجتنابی پیش بینی کننده منفی خودتنظیمی گزارش شدند. همچنین مولفه شخصیتی روان نژندی پیشبینی کننده منفی و مولفه شخصیتی مسولیت پذیری پیش بینی کننده مثبت خودتنظیمی گزارش شدند. بین سایر مولفه های شخصیتی (برونگرایی و انعطاف پذیری) با خودتنظیمی ارتباط معناداری گزارش نشد. با توجه به یافته ها لازم است جهت ارتقای سبکهای هویت و ویژگیهای شخصیتی مثبت و افزایش خودتنظیمی در دانش آموزان دختر تیزهوش راهکارهای مناسبی لحاظ شود.

Keywords:

سبکهای هویت , ویژگیهای شخصیتی , خودتنظیمی , دانش آموزان تیزهوش.