هوش هیجانی و تمایز یافتگی در زنان مطلقه و عادی

مهمترین عامل در توازن زندگی مشترک تعادل بین قوا و قسمت های مختلف روان است که تمایزیافتگی نام میگیرد و بین کارکرد عقلانی و احساسی خود تمایز قایل می شوند. زمانی که فرد بین احساس و منطق تمایز قایل شود به نوعی دارای هوش هیجانی است. پژوهش حاضر با هدف رابطه بین تمایز یافتگی و هوش هیجانی در زنان مطلقه و زنان عادی در شهر یزد انجام گرفت. رویکرد انجام تحقیق، علی –مقایسه ای میباشد. جامعه آماری این تحقیق کلیه زنان عادی و مطلقه شهر یزد است. روش نمونه گیری بصورت تصادفی ساده انجام و حجم نمونه طبق فرمول و جدول کوکران 100 نفر میباشد. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه تمایز یافتگی خود (DSI-R) اسکورون و فریدمن (1998) و پرسشنامه هوش هیجانی بار- ان ( 1980 استفاده شده است . یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که بین متغیر تمایز یافتگی و هوش هیجانی بین افراد مطلقه و عادی ارتباط معنی داری وجود دارد. همچنین میزان تمایز یافتگی و هوش هیجانی در بین زنان مطلقه و زنان عادی دارای تفاوت معنی داری می باشد . افرادی که توانایی تمایزیافتگی و هوش هیجانی بیشتری هستند، باعث می شود در بسیاری مسایل از ایجاد مشکلات بیشتر در زندگی جلوگیری کنند و ازدواج پایداری داشته باشند.

Keywords:

تمایز یافتگی , هوش هیجانی , زنان مطلقه , زنان عادی