بررسی میزان کیفیت خواب و تاب آوری در مادران کودکان اوتیسم

زمینه وهدف : هدف این پژوهش بررسی کیفیت خواب و تاب آوری در مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال اوتیسم است مواد وروش ها: روش این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال اوتیسم مراجعه کننده به مدرسه استثنایی اوتیسم نور و مرکز حس پنهان شهر کرمانشاه بود. نمونه مورد مطالعه شامل 44 مادر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری همبستگی اسپیرمن و پیرسون استفاده شد.یافته ها پژوهش: تاب آوری وکیفیت خواب مادران کودکان دارای اختلال اوتیسم در طیف مناسبی قرار دارد. میان میزان فرزند چندم بودن کودک اوتیسمی، نوع سرپرست و میزان تحصیلات سرپرست کودکان دارای اختلال اوتیسم با ابعاد و نمره کل کیفیت خواب والدین و ابعاد و نمره کل تاب آوری والدین رابطه معنیداری در سطح P> 0/05 وجود ندارد. در بعد توصیف کلی کیفیت خواب، میزان آن در مادرانی که به تنهایی سرپرستی کودک را به عهده دارند بیشتر (نامناسب) از حالتی است که پدر و مادر با هم سرپرست کودک میباشند. بین ابعاد تاخیر در به خواب رفتن، طول مدت خواب مفید و میزان داروی خواب آوری مصرفی با نمره کل تاب آوری همبستگی مثبت و معنیداری در سطح P> 0/05 وجود دارد. همچنین بین بعدکفایت خواب با نمره کل تاب آوری همبستگی منفی و معنیداری در سطح P> 0/05 وجود داردنتیجه گیری: بررسی میزان کیفیت خواب وتاب آوری مادران دارای فرزند اتیسم با توجه به اینکه ما در بیشترین ارتباط را با این کودکان دارند حائز اهمیت است.

Keywords:

کیفیت خواب , تاب آوری , اختلال اوتیسم.