خدامراد مومنی - دانشیار، دکترای تخصصی روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
زهرا رفیعی دلفان - کارشناس ارشد روانشناسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.

زمینه وهدف : هدف این پژوهش بررسی کیفیت خواب و تاب آوری در مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال اوتیسم است مواد وروش ها: روش این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال اوتیسم مراجعه کننده به مدرسه استثنایی اوتیسم نور و مرکز حس پنهان شهر کرمانشاه بود. نمونه مورد مطالعه شامل 44 مادر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری همبستگی اسپیرمن و پیرسون استفاده شد.یافته ها پژوهش: تاب آوری وکیفیت خواب مادران کودکان دارای اختلال اوتیسم در طیف مناسبی قرار دارد. میان میزان فرزند چندم بودن کودک اوتیسمی، نوع سرپرست و میزان تحصیلات سرپرست کودکان دارای اختلال اوتیسم با ابعاد و نمره کل کیفیت خواب والدین و ابعاد و نمره کل تاب آوری والدین رابطه معنیداری در سطح P> 0/05 وجود ندارد. در بعد توصیف کلی کیفیت خواب، میزان آن در مادرانی که به تنهایی سرپرستی کودک را به عهده دارند بیشتر (نامناسب) از حالتی است که پدر و مادر با هم سرپرست کودک میباشند. بین ابعاد تاخیر در به خواب رفتن، طول مدت خواب مفید و میزان داروی خواب آوری مصرفی با نمره کل تاب آوری همبستگی مثبت و معنیداری در سطح P> 0/05 وجود دارد. همچنین بین بعدکفایت خواب با نمره کل تاب آوری همبستگی منفی و معنیداری در سطح P> 0/05 وجود داردنتیجه گیری: بررسی میزان کیفیت خواب وتاب آوری مادران دارای فرزند اتیسم با توجه به اینکه ما در بیشترین ارتباط را با این کودکان دارند حائز اهمیت است.

کیفیت خواب، تاب آوری، اختلال اوتیسم.