اثربخشی طرحواره درمانی بر طرحواره های ناسازگار اولیه زنان مبتلا به سرطان سینه

در این پژوهش که با هدف بررسی تاثیر طرحواره درمانی بر طرحواره های ناسازگار اولیه در زنان مبتلا به سرطان سینه اجرا شد مسئله مورد بررسی عبارت بود از اینکه (( آیا طرحواره درمانی بر طرحواره های ناسازگار اولیه زنان مبتلا به سرطان سینه تاثیر دارد )). این پژوهش به روش شبه تجربی و از طرح های پیش آزمون – پس آزمون تک گروهی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران زن بهبود یافته مبتلا به سرطان سینه بودند که جهت کنترل های بعد از درمان به بیمارستان رضوی مشهد مراجعه کرده بودند. از بین افراد حاضر در جامعه آماری که واجد شرایط شرکت در پژوهش بودند و پرونده آنان توسط متخصصان مربوطه تکمیل و تشخیص لازم داده شده بود ، 15 نفر به روش نمونه گیری در دسترس وداوطلبانه انتخاب شدند. پیش از مداخله درمانی ، شرکت کنندگان در مرحله پیش آزمون به پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ ( فرم کوتاه) پاسخ دادند ، سپس مداخله درمانی طرحواره درمانی در 12 جلسه 80 دقیقه ای به صورت هفته ای یک جلسه اجرا شد و در نهایت آزمودنی ها در مرحله پس آزمون به پرسشنامه مورد نظر پاسخ دادند و در نهایت داده های به دست آمده به وسیله آزمون T همبسته و روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد ارزیابی آماری قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد (P<0/05) مداخلات مبتنی بر طرحواره درمانی ، همه طرحواره ها به جز طرحواره های محرومیت هیجانی ، بی اعتمادی / بدرفتاری و نقص/ شرم را به طور معناداری تعدیل کرده است بنابراین می توان نتیجه گرفت مداخلات طرحواره درمانی بر طرحواره های ناسازگار اولیه زنان مبتلا به سرطان سینه تاثیر دارد.

Keywords:

طرحواره درمانی , طرحواره های ناساز گار اولیه , زنان مبتلا به سرطان سینه