مجید نداف - دانشگاه فردوسی مشهد، گروه روانشناسی و علوم تربیتی، مشهد، ایران
هاشم دهقان پورفراشاه - دانشگاه آزاد اسلامی، واحدتربت جام، گروه روانشناسی، تربت جام، ایران
فرزانه زینلیان فرد - دانشگاه آزاد اسلامی، واحدتربت جام، گروه روانشناسی، تربت جام، ایران
هادی منسوبی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحدتربت جام، گروه روانشناسی، تربت جام، ایران

در این پژوهش که با هدف پیش بینی شفقت خود بر اساس راهبردهای مقابله ای و مکانیسم های دفاعی در همسران جانبازان صورت گرفت مسئله مورد بررسی عبارت بود از اینکه (( آیا راهبردهای مقابله ای و مکانیسم های دفاعی متغیرهای پیش بین مناسبی برای شفقت خود در همسران جانبازان می باشد )).این پژوهش به روش توصیفی-همبستگی و از طرح های همبستگی می باشد . جامعه آماری این پژوهش کلیه همسران جانبازان ، مراجعه کننده به مراکز مشاوره بنیاد جانبازان و امورایثارگران ناحیه6 شهر مشهد در مهر و آبان 1397 بودند که از میان آنها 100 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و در یک مرحله به پرسشنامه های راهبردهای مقابله ای بلینگز و موس ( (1984 ، مکانیزم های دفاعی آندرز و همکاران ( (1993 و شفقت خود تف و همکاران ( (2003 پاسخ دادند و درنهایت داده های به دست آمده به روش تحلیل گرسیون چندمتغیره ( به روش همزمان ) جهت تحلیل فرضیات پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته های حاصل از تحلیل فرضیات پژوهش نشان داد ( (P> 0/05 هیچکدام از مکانیسم های دفاعی متغیرهای پیش بین مناسبی برای شفقت خود همسران جانبازان نمی باشند و همچنین جلب حمایت اجتماعی و مهارجسمانی یا جسمانی کردن مشکلات متغیرهای پیش بین مناسبی برای شفقت خود همسران جانبازان نمی باشندو در نهایت یافته های به دست آمده نشان داد (P<0/05) مقابله متمرکز بر ارزیابی شناختی ، مقابله متمرکز بر حل مسئله و مقابله متمرکز بر هیجان متغیرهای پیش بین مناسبی برای شفقت به خود همسران جانبازان می باشندبنابراین می توان نتیجه گرفت درمانگران روانشناسی می توانند جهت افزایش میزان شفقت خود در همسران جانبازان بر روی مقابله متمرکز بر ارزیابی شناختی ، مقابله متمرکز بر حل مسئله و مقابله متمرکز بر هیجان تمرکز نمایند.

شفقت به خود ، راهبردهای مقابله ای ، مکانیسم های دفاعی ، همسران جانبازان