پریزاد سلطانی - پریزاد سلطانی، دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته علوم باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشکده کشاورزی، شهر اصفهان، ایران
مهرداد جعفر پور - دکتر مهرداد جعفر پور، هیات علمی، گروه علوم باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشکده کشاورزی، شهر اصفهان، ایران

خشک کردن یکی از قدیمیترین روشهای نگهداری محصولات کشاورزی در مرحله پس از برداشت است( Ahmadi K & Sefidkon F & Assareh MH., 2008; Ahmadi A., 2012; Akbari A & Shahedi M & (Companion & Sadeghi M., 2009; Azimzadeh Z.,2013; Chan, E.W.C., Y.Y. Lim, S.K. Wong, K.K. Lim, S., 2009; Hosseini N & Malekirad A & Changizi Ashtiani S., 2012 . با توجه به اهمیت فوق العاده ی روش های خشک کردن بر فرآوری گیاهان دارویی در این پژوهش به بررسی تاثیر روش های مختلف خشک کردن بر میزان فلاونوئیدهای گیاه رزماری پرداخته شد. بدین منظور پژوهشی در قالب روش های مختلف خشک کردن از قبیل خشک کردن در سایه و آفتاب روی پارچه، آون (در دمای 50 ، 60 ، 70 درجه سانتی گراد)، مایکروویو (در توان 100 ، 200 ، 300 وات) و انجماد خشک در 4 تکرار اجرا گردید. بنابراین با توجه به هدف مورد نظر از خشک کردن گیاه دارویی رزماری و با در نظر گرفتن صرفه اقتصادی هر یک از این روش ها می توان جهت فرآوری این گیاه دارویی، روش های مورد بررسی را مد نظر قرار داد.

سایه ، افتاب، آون، مایکروویو، گیاهان دارویی