پژمان رودگرمی - بخش تحقیقات آبخیزداری و بهره وری از آب و خاک، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

اجرای ارزیابی اثرات تجمعی در سال های اخیر رشد داشته است، ولی محققانی به توجه کم به ارزیابی اثرات تجمعی در ارزیابی اثرات پروژه ها و طرح ها اشاره دارند. در ایران بررسی اثرات تجمعی بطور محدودی و با تاخیر انجام شده است. بسیاری از مقالات به دشواری های ارزیابی اثرات تجمعی و شناسایی اثرات تجمعی در ارزیابی ها اشاره داشته اند. این موضوع را می توان به ماهیت ارزیابی های اثرات که مجبور به تمرکز بر پیامدهای آتی هستند، مرتبط دانست و این وضعیت ذاتا پیچیده است، عدم آگاهی و دانش در رابطه با شناخت اثرات تجمعی و نبود اصول و مقررات روشن در خصوص چگونگی انجام ارزیابی اثرات تجمعی، از چالش های مهم این ارزیابی می باشد. از راه حل های ارایه شده برای رفع دشواری های ارزیابی اثرات تجمعی و عملی شدن انجام آن، استفاده از اجزای ارزشمند اکوسیستم و بررسی تاثیر اثرات بصورت تجمعی و با هم بر روی این اجزا می باشد. اغلب دستورالعمل ها و مقررات، اجرای ارزیابی اثرات تجمعی را در طی ارزیابی اثرات محیط زیستی پروژه ها در نظر گرفته اند. بسیاری از متخصصین ارزیابی اثرات تجمعی در مورد جنبه های مختلف و مراحل ارزیابی اثرات تجمعی به نقطه نظرات یکسانی رسیده اند.

اثرات محیط زیستی، اثرات تجمعی، ارزیابی اثرات، مقاله مروری