استفاده از گیاهان پوششی در مدیریت علف های هرز باغات آلو

بهمنظور بررسی اثرگیاهان پوششی و چگونگی مدیریت آنها در کنترل علف های هرز باغات آلو، تحقیقی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور اجرا گردید. فاکتور اول شامل نحوه کنترل گیاه پوششی در 4 سطح شامل قطع گیاه پوششی در مرحله گلدهی درختان، اختلاط گیاه پوششی با خاک در مرحله گلدهی درختان، وجین کامل علف های هرز و عدم وجین علف های هرز (شاهد) بود. فاکتور دوم نیز شامل چهار گیاه پوششی شامل جو، چاودار، شبدر ایرانی و کلزا بود. طرح مورد نظر بلوک های کامل تصادفی بود که در 3 تکرار به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که بیشترین وزن خشک، سطح برگ و تعداد علف های هرز در تیمار انواع مختلف گیاهان پوششی در شرایط عدم وجین علف های هرز وجود داشت. کمترین وزن خشک، سطح برگ و تعداد علف های هرز نیز در تیمار انواع مختلف گیاهان پوششی در شرایط قطع گیاهان پوششی در مرحله گلدهی درختان ملاحظه گردید. همچنین در بین گیاهان پوششی، کمترین وزن خشک، سطح برگ و تعداد علف های هرز به ترتیب به میزان 6 / 189 گرم در متر مربع، 72 / 0 و 7 / 6 متر مربع در گیاه پوششی جو وجود داشت. اما بیشترین میزان رویش مجدد علف های هرز در تیمار گیاه پوششی کلزا و در شرایط قطع گیاهان پوششی در مرحله گلدهی درختان به میزان 22 درصد مشاهده شد. تیمار اختلاط گیاهان پوششی با خاک در مقایسه با شیوه مدیریتی قطع گیاهان پوششی در مرحله گلدهی درختان در صفات جلوگیری از رویش مجدد علف های هرز و افزایش متوسط وزن میوه آلو برتری داشت و به نظر میرسد که همین امر باعث برتری این تیمار از نظر تاثیر بر روی عملکرد میوه درختان آلو نسبت به تیمار قطع گیاهان پوششی در مرحله گلدهی درختان گردید. درمجموع استفاده از شیوه مدیریتی اختلاط گیاهان پوششی با خاک در مرحله گلدهی درختان و استفاده از گیاه جو به عنوان گیاه پوششی جهت کنترل علف های هرز باغات آلو توصیه میگردد.

Keywords:

گیاهان پوششی , علف های هرز , مدیریت تلفیقی