هادی قنبری بناب - دانشجوی دکتری مدیریت قراردادهای بین الملل نفت و گاز- دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی

در این مقاله تلاش شده است تا روند کارایی انرژی در سطح جهان در بخش حمل و نقل با رویکرد اختصاصی به وسائط نقلیه ریلی مورد بررسی قرار گیرد . در ابتدا مفاهیم کارایی انرژی و تاثیر آن بر مصرف انرژی جهانی بیان شده و سپس روند بهبود کارایی انرژی در حمل و نقل ریلی در سطح جهان از سال 1975 به بعد، شاخص های کارایی انرژی، استراتژیهای جهانی کاهش شدت انرژی در حمل و نقل ریلی مورد مطالعه قرار گرفته است و نهایتا ابداعات و نوآوریها بکار گرفته شده در سطح جهان در جهت بهبود کارایی انرژی در وسائط نقلیه ریلی ذکر شده است.نتایج تحقیق نشان می دهد سهم حمل و نقل ریلی از انتشار گازهای گلخانه ای %4/2 از دی اکسید کربن منتشره حمل و نقل یعنی 366 میلیون تن دی اکسید کربن و %1/9 از تقاضای نهایی انرژی در بخش حمل و نقل یعنی 2 اگزاژول می باشد و با بکار بستن فن آوری های نو از جمله نصب وسائل اندازه گیری انرژی در قطارها، بکارگیری سیستم استفاده از انرژی بازگشتی و احیا شده از ترمز قطار، کنترل و مدیریت زیرساخت راه آهن، بکارگیری قطارهای سریع السیر، نصب سیستم هشدار به لکوموتیورانان در قطارها و غیره شاهد بهبود قابل توجه کارایی انرژی در وسائط نقلیه ریلی و کاهش تقاضای انرژی در سطح جهان هستیم.

کارایی انرژی ، شدت انرژی، وسائط نقلیه ریلی