راضیه ربانی - کارشناسی ارشد مدیریت جهانگردی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران
زاهد شفیعی - استادیار گروه مدیریت جهانگردی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران.
علی اکبر عنابستانی - استاد تمام جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.

امروزه اقامتگاه های بوم گردی، به عنوان یکی از گرایشهای جدید در صنعت گردشگری، در سالهای اخیر، مورد پذیرش واقع شده است. بهطوریکه، وجود اقامتگاه های مناسب برای علاقه مندان به بومگردی که بتوانند تجربه سفری متفاوت داشته باشند، جزء نیازهای مهم این نوع سفرها محسوب میشود. در این راستا، استان اصفهان، با داشتن بالاترین تعداد اقامتگاه های بوم گردی در ایران و توان ارائه محصولات منطبق با فاکتورهای گردشگری تجربه محور، فاصله بسیار زیادی با رویکرد کم شتاب دارد. ازآنجاکه در استان اصفهان، مطالعات محدودی در خصوص اقامتگاه های بوم گردی صورت گرفته، پژوهش حاضر بر آن است که ضمن شناسایی استانداردهای این اقامتگاه ها و معرفی استراتژیهای توسعه گردشگری کم-شتاب، به بررسی میزان آشنایی و گرایش گردشگران به استفاده از خدمات ارائه شده در اقامتگاه ها بپردازد. این پژوهش که در زمره پژوهشهای کمی- کیفی قرار دارد، ازنظر هدف، کاربردی- توسعه ای و ازنظر روش، توصیفی- پیمایشی میباشد. جامعه آماری پژوهش، گردشگران اقامتگاه های بوم گردی استان اصفهان، حجم نمونه 385 نفر با استفاده از فرمول کوکران و نمونه گیری تصادفی در دسترس میباشد. به منظور بررسی عوامل موثر در انتخاب گردشگران، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده و با استفاده از آمار توصیفی و نظام کدگذاری داده ها، به تجزیهوتحلیل داده های حاصل از آن پرداخته شده است. نتایج پژوهش، بیانگر عدم آگاهی از مفهوم اقامتگاه های بوم گردی به صورت جامع در بین گردشگران است. لذا، لزوم اطلاعرسانی، حمایت دولت از رویکرد کمشتاب گردشگری، ایجاد تصویر و برند مناسب تجربه محور، آگاه سازی و بازاریابی مناسب در این بخش از صنعت، ضروری است.

بومگردی، اقامتگاه بوم گردی، گردشگری تجربه محور، رویکرد کم شتاب