تبیین رابطه بین مسئولیت اجتماعی و عملکرد شغلی کارکنان با نقش میانجی مشتری مداری (مطالعه موردی: اداره امور مالیاتی شرق تهران)

در محیط بسیار رقابتی امروزه، تمامی کسب و کارها و بنگاه های اقتصادی، راز ماندگاری شان را در جذب مشتری بیشتر، تلاش در جهت حفظ و نگهدا شت آنها و تکریم واقعی مشتریان جهت وفادار نمودن ایشان به صنعت خود می دانند. تحقیق از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ نوع کمی و از نظر روش تحقیق توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق، کارکنان در اداره مالیاتی شرق تهران به تعداد 795 نفر بوده که تعداد 260 نفر از آنها بر اساس فرمول کوکران به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز در بخش مبانی نظری، به صورت کتابخانه ای و برای آزمون فرضیه های تحقیق از پرسشنامه استفاده خواهد شد. روایی ابزار به صورت صوری بررسی شده است. هر چند پرسشنامه استاندارد می باشد ، پایایی آن نیز با استفاده از آلفای کرونباخ محا سبه خواهد شد. داده های جمع آوری شده با ا ستفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 و مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Smart PLS نسخه 3 تجزیه و تحلیل گردیده ا ست. یافته های تخقیق نشان داد پشتیبانی مدیریت از مسئولیت پذیری اجتماعی ادراک شده بر همسان پنداری کارکنان با سازمان تاثیر دارد و این اثر با اهمیت مسئولیت پذیری اجتماعی نزد کارکنان تعدیل می گردد. همسان پنداری کارکنان با سازمان با عملکرد شغلی آنان رابطه مثبتی دارد، و این اثر تحت تاثیر نقش میانجی مشتری مداری قرار میگیرد. پشتیبانی مشتری از مسئولیت پذیری اجتماعی ادراک شده با همسان پنداری کارکنان – مشتریان رابطه مثبتی دارد و این اثربوسیله اهمیت مسئولیت پذیری اجتماعی نزد کارکنان تعدیل می گردد. همسان پنداری کارکنان – مشتریان با همسان پنداری کارکنان با سازمان تاثیر مثبتی دارد. هم سان پنداری کارکنان – مشتریان با عملکرد شغلی کارکنان رابطه مثبتی دارد و این اثر تحت تاثیر نقش میانجی مشتری مداری قرار می گیرد.

Keywords:

مسئولیت پذیری اجتماعی , عملکرد شغلی , مشتری مداری , همسان پنداری کارکنان – مشتریان