بررسی تاثیر افشای سرمایه فکری بر نقدشوندگی سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

امروزه مطالعات پیرامون افشای اطلاعات توسط شرکتها توجه بسیاری از محققین را به خود جلب کرده است؛ زیرا افشای اطلاعات توسط شرکتها یکی از ابزار مهم مدیران به منظور انتقال اطلاعات مربوط به عملکرد و هدایت شرکت به سرمایه گذاران، اعتباردهندگان و سایر ذینفعان بوده و نقش حیاتی در کارایی بازار سرمایه ایفا میکند. افشای سرمایه فکری برای شناسایی و ارائه اطلاعات مربوط به اهداف، استراتژیها، دیدگاه ها، فعالیتها و منابع سازمان مورداستفاده قرار میگیرد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی تاثیر افشای سرمایه فکری بر نقدشوندگی سهام در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد. به این منظور، با استفاده از داده های مربوط به 166 شرکت طی دوره زمانی 1388-1395 با استفاده از مدل رگرسیون چند متغیره موردبررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون فرضیات نشان داد که افشای سرمایه انسانی و افشای سرمایه ساختاری بر نقدشوندگی سهام مبتنی بر معیار آمیهود تاثیر مثبت و معنادار داشتند. اما، افشای سرمایه رابطه ای بر نقدشوندگی سهام مبتنی بر معیار آمیهود تاثیر معناداری نداشت. افشای سرمایه ساختاری و افشای سرمایه رابطه ای بر نقدشوندگی سهام مبتنی بر معیار اختلاف نسبی قیمت پیشنهادی خریدوفروش سهام تاثیر مثبت و معنادار داشتند. ولی، افشای سرمایه انسانی بر نقدشوندگی سهام مبتنی بر معیار اختلاف نسبی قیمت پیشنهادی خریدوفروش سهام تاثیر معناداری نداشت.

Keywords:

افشای سرمایه فکری , نقدشوندگی سهام , افشای سرمایه انسانی , افشای سرمایه ساختاری , افشای سرمایه رابطه ای