تاثیر انگیزه های مدیریتی بر تصمیم به صادرات با نقش تعدیل گری حمایت دولتی (موردمطالعه: شرکتهای کوچک و متوسط استان البرز)

دولتها میتوانند در ترغیب فعالیتهای صادراتی بنگاه های کوچک و متوسط از طریق برنامه های حمایتی در توسعه صادرات نقش کلیدی را ایفا کنند. اما وضعیت صادرات در ایران شرایط مطلوبی ندارد. به همین منظور این پژوهش ضمن استفاده از دیدگاه نظریه انتظار به بررسی تاثیر انگیزه های مدیریتی برای شروع و ادامه فعالیتهای صادراتی در بنگاه های کوچک و متوسط با نقش تعدیل گری حمایتی دولت پرداخته است و با استفاده از مدل معادلات ساختاری مبتنی بر تکنیک حداقل مربعات جزئی برای 300 شرکت کوچک و متوسط صنعتی استان البرز بهعنوان نمونه پژوهش که بر اساس جدول مورگان-کرجسی با رویکرد احتمالی و روش تصادفی ساده از جامعه آماری 3500 واحدی، که پس از پیشپردازش داده های بهدستآمده، به کمک نرمافزار اسمارت پی ال اس، داده های استخراجی از پرسشنامه استاندارد که روایی و پایایی آن بررسی و مورد تائید بوده پردازششده است. در این پژوهش 10 فرضیه تاثیرسنجی بررسیشده و نتایج نشان میدهد که انگیزه های مدیریتی در میل به صادرات تاثیر میگذارد و اگرچه آگاهی نسبت به افزایش منابع در دسترس، موجب افزایش ابزاری میشود اما پسازآن به افزایش فعالیتهای صادراتی منجر نمیشود. دیدگاه نظریه انتظار مغایر اهمیت در دسترس بودن منابع شروع صادرات نبوده و در دسترس بودن منابع نیز محرک کافی برای شروع صادرت نیست. سیاست حمایت دولتی نیز بر رابطه عناصر انگیزشی و قصد صادرات تاثیر معکوس و کاهنده دارد.

Keywords:

انگیزه های مدیریتی , قصد صادرات , حمایت دولتی , مدلسازی معادلات ساختاری , حداقل مربعات جزئی