تاثیر انحراف از ساختار سرمایه بهینه بر نگهداشت وجه نقد

تئوریهای ساختار سرمایه قائل به وجود سطح بهینه ای از ساختار سرمایه هستند که در آن منافع و هزینه های ساختار سرمایه برابر شده و ارزش شرکت حداکثر میشود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر انحراف از ساختار سرمایه بهینه به دو شکل بیش اهرمی و کم اهرمی بر نگهداشت وجه نقد شرکتها در بورس اوراق بهادار تهران در نمونه ای شامل 175 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1387-1396 میباشد. برای نیل به اهداف پژوهش ابتدا ساختار سرمایه بیش اهرمی و کم اهرمی هر شرکت با استفاده از رویکرد ساین و ویلیامز (2015) مشخص میشود. برای آزمون مدلها از روش داده های ترکیبی استفاده شد و روش مورد استفاده جهت برآورد مدلها نیز روش حداقل مربعات تعمیم یافته (GLS) میباشد. نتایج آزمونها نشان داد که ساختار سرمایه کم اهرمی (بیش اهرمی) تاثیر منفی (مثبت) معناداری بر نگهداشت وجه نقد دارد.

Keywords:

ساختار سرمایه بهینه , ساختار سرمایه بیش اهرمی , ساختار سرمایه کم اهرمی , نگهداشت وجه نقد.