علی اسدی کرم - دانش آموخته کارشناسی ارشد، موسسه آموزش عالی کوثر قزوین
علی دلنواز - استادیار مهندسی سازه، موسسه آموزش عالی قزوین

نامعینی سازه ها یک مفهوم غیرمستقل در مهندسی عمران است که به عوامل متعددی چون مقاومت افزون و شکل پذیری سازه ها بستگی دارد؛ با این وجود عموم تحقیقات پیشین افزایش نامعینی را خاصیتی مطلوب در سازه ها برای مقابله موثرتر در برابر بارهای تصادفی نظیر بارهای زلزله دانستهاند. در این پژوهش با رویکردی متفاوت به بررسی نقش افزایش نامعینی بر رفتار لرزهای پیچشی تعدادی قاب فولادی سه بعدی میان مرتبه، با مساحت یکسان در پلان پرداخته شده است. به منظور شفاف سازی نقش نامعینی، در این پژوهش قاب های فولادی سه بعدی طوری طرح شدند که زمان تناوب سه مود اول نوسان در مدل ها یکسان گردد. با این رویکرد می توان تا حدودی اثر ات سختی و جرم در مدلهای مورد مطالعه را یکسان فرض نمود و مدلها قابلیت مقایسه بیشتری خواهند داشت. رفتار لرزهای پیچشی این سازه ها، تحت شتاب نگاشتهای طبیعی زلزله مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصل بیانگر این است که افزایش نامعینی به صورت افزایش تعداد قابهای لرزه بر در یک مساحت یکسان درپلان نتوانسته موجب بهبود رفتار لرزهای پیچشی سازه های مورد مطالعه گردد.

نامعینی، پیچش، رفتار لرزهای پیچشی، شتاب نگاشت، تحلیل دینامیکی غیرخطی