علی شاهینی - استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان
مینا حسینا - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان

وکالت عقدی است که به موجب آن یک شخص دیگری را در انجام امری نایب خود قرار میدهد و اقرار به حقی به ضررخود و نفع دیگری است. اکنون با توجه به این دو ماهیت، این سوال مطرح است که آیا اقرار قابل وکالت است و میتوان انجام آن را به دیگری واگذار کرد. جهت یافتن پاسخ سوال، ابتدا قاعده اولیه در امور از جهت قابل وکالت بودن را بررسی میکنیم.مطابق قانون آیین دادرسی مدنی سال 1379 و بر خالف ترتیب مقرر در قانون آیین دادرسی مدنی سابق، اقرار، غیر قابل توکیل معرفی شده است. دلیل رویکرد جدید قانونگذار نسبت به وکالت در اقرار تبعیت از فتواهای فقیهان و مستندات ارائه شده از سوی ایشان در این مورد است. در این تحقیق تلاش کردهایم ابتدا با نشان دادن جایگاه مساله در متون قانونی به معرفی معیار وکالت پذیر بودن امور پرداخته شود.

وکالت، اقرار، وکالت در اقرار