حامد دهقانان - دانشگاه علامه طباطبایی
پویا پورمقدسیان - دانشگاه علامه طباطبایی

     نزدیک­ بینی به­ عنوان یک خطای ادراکی- شناختی، موجب ناتوانی مدیران از کشف فرصت ­های جدید و کسب مزیت رقابتی برای سازمان می­ شود؛ بنابراین اجتناب از آن برای مدیران ضرورت دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه نزدیک­ بینی زمانی و نزدیک­ بینی فاصله­ ای با تداوم و تطابق راهبرد شرکت، با توجه به نقش تعدیل ­گر سخاوت­مندی محیط است. برای این منظور، 138 نفر از مدیران شرکت­ های کوچک و متوسط واقع در شهرک صنعتی شماره 2 اهواز، به روش تمام­ شمار مورد بررسی قرار گرفتند. جمع ­آوری داده­ ها از طریق پرسشنامه انجام شد و پایایی پرسشنامه بر مبنای آلفای کرونباخ بررسی شد. بررسی و تحلیل داده ­ها و آزمون فرضیه ­ها از طریق روش رگرسیون سلسله مراتبی و نرم­افزارSPSS  انجام شد. نتایج تحلیل نشان داد که نزدیک­ بینی زمانی و فاصله ­ای مدیران، با تداوم و تطابق راهبردهای شرکت­ های کوچک و متوسط رابطه مثبت دارد و ادراک مدیران از سخاوت­مندی محیط، این رابطه را تعدیل می­ کند.

نزدیک بینی فاصله ای, نزدیک بینی زمانی, تداوم راهبرد, تطابق راهبرد, سخاوت مندی محیط