سید حامد هاشمی - کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور، گیلان
مصطفی ابراهیم پور ازبری - استادیار، دانشگاه گیلان
مسعود قنبری - کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران

     هدف مقاله حاضر ارائه الگویی جهت ارتقای سطح رفتار شهروندی سازمانی بر اساس سرمایه اجتماعی و سلامت سازمانی است. مفهوم سرمایه اجتماعی به پیوندها و ارتباطات میان اعضای یک شبکه به عنوان منبعی با ارزش اشاره دارد و با خلق هنجارها و اعتماد متقابل موجب تحقق اهداف اعضاء می شود. سلامت سازمانی مفهومی است که به ما اجازه می دهد تصویر بزرگی از سلامت سازمان داشته باشیم. در سازمان های سالم، کارمندان متعهد و وظیفه شناس و سودمند هستند و از روحیه و عملکرد بالایی برخوردارند. از سوی دیگر امروزه آنچه به عنوان عامل موثر در ارتقاء بهره وری سازمان مورد توجه قرار می گیرد، کارکنانی متعهد به سازمان هستند که فراتر از وظایف رسمی خود تلاش می کنند. محققان، این گونه کارکنان را دارای رفتار شهروندی سازمانی می دانند. روش این پژوهش توصیفی- همبستگی و به طور مشخص مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعهآماری، اعضای هیئت علمی و کارمندان دانشگاه ها و مراکز آموزشی پیام نور استان گیلان هستند. تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران 125 نفر تعیین گردید. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بوده که روایی آن با توجه به مبانی نظری و نظرات خبران تایید شد و همچنین پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. برای بررسی متغیرها و آزمون فرضیه ها از مدل سازی مسیری ساختاری مرتبه دوم و نرم افزار اسمارت پی آل اس، استفاده شده است. نتایج نشان می دهد، هر سه فرضیه ارائه شده پذیرفته شده است.

رفتار شهروندی سازمانی, سرمایه اجتماعی, سلامت سازمانی