سیری در تجارب مرمت شهری موفق در بافت های تاریخی با تاکید بر چهار نمونه شاخص ایرانی

بافت های تاریخی شهری که در زمان شکل گیری، فضایی پاسخگو به سلسله مراتب نیازهای ساکنان خود بوده اند، در پی تحولات فن شناختی و تنوع زیستی مردمان این سزرمین و تغییر در نیازهای اجتماعی و اقتصادی اکنون رونق گذشته را ندارند. این نواحی زمانی محل و کانون ثروت و قدرت و همچنین فرهنگی غنی و هویت بومی شهرها بودند، ولی در شرایط کنونی ( در اکثر شهرهای جهان ) از حیث برخورداری از زیر ساخت ها و خدمات شهری ضعیف و از حیث کالبدی نابسامان هستند. امروزه مساله حفاظت و حراست از شهرهای تاریخی، به عنوان یک نیاز فرهنگی بسیار حائز اهمیت است. مطالعه وارزیابی مداخله در مراکز تاریخی شهرها به عنوان نیاز جدی و ملموس به آن، امروزه آن را به عنوان امری مهم قرار داده است . مروری بر ادبیات شهری جهان در دهه های معاصر و تجربه های اجرا شده بازسازی، باز زنده سازی ، نوسازی ، توسعه مجدد، بازآفرینی و دیگر تجربه ها بیانگر آن است که، در هر یک از شهرهای مهم تاریخی متناسب با زمینه طراحی یکی از تجربه ها به کارگرفته شده است. این تجربه ها در عین تنوع، در جهت تحقق ایده های کلی خود موضوعاتی در اهداف اجتماعی ، اقتصادی، فرهنگی، مذهبی را مورد مطالعه قرار داده اند. این اهداف با توجه به موضوعاتی مانند بالا بردن امنیت در محیط، حفظ هویت بافت تاریخی ، توجه به ارزش های معماری و ویژگی های تاریخی و آماده سازی شرایط برای جلب توریست موجب ارتقاء رضایت عمومی ساکنان از محیط می گردند. در این مقاله تلاش شده است با قیاس تطبیقی تجارب مرمت شهری به دست آمده در ایران ، به روش توصیفی تحلیلی، با بازشناسی احیای بافت های تاریخی شهری به استخراج راهبردهای شاخص و نتایج مطلوبی جهت تدوین راهکارهای موثر و سامان دهی هرچه بهتر در این حیطه اقدام نماییم.

Keywords:

مرمت , بافت تاریخی , باززنده سازی , ایران