بررسی رابطه بین مدیریت منابع انسانی قابلیت محور و جهت گیری کارآفرینانه بر عملکرد سازمان با توجه به نقش تعدیل کنندگی نوآوری دوجانبه گرا ( مورد مطالعه: سازمان تامین اجتماعی )

در این تحقیق به بررسی رابطه بین مدیریت منابع انسانی قابلیت محور و جهت گیری کارآفرینانه بر عملکرد سازمان با توجه به نقش تعدیل کنندگی نوآوری دوجانبه گرا در سازمان تامین اجتماعی پرداخته شده است. روشانجام تحقیق حاضر توصیفی و از نوع پیمایشی بوده که به شکل میدانی صورت گرفته است. جامعه آماری این تحقیق شامل مدیران و کارشناسان و کارمندان سازمان تامین اجتماعی شهر تهران بزرگ ( 7000 نفر) تشکیلدادند. تعداد نمونه ها 364 نفر، براساس جدول مورگان تعیین گردید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ژانگ و همکاران ( 2016 ) اقتباس شده. تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی نظیر میانگین، فراوانی، حداقل، حداکثر، و انحراف استاندارد برای توصیف جامعه و در آمار استنباطی از تکنیک آماری کولموگروف برای تعیین نرمال بودن داده ها و از آزمون تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار PLS انجام پذیرفت. نتایج و تحلیل داده ها نشان داد که مدیریت منابع انسانی قابلیت محور بر عملکرد سازمانی تاثیر دارد. جهت گیری کارآفرینانه محور بر عملکرد سازمانی تاثیر دارد. نوآوری دوجانبه گرا، روابط بین مدیریت منابع انسانی قابلیت محور و عملکرد سازمانی را تعدیل می کند. نوآوری دوجانبه گرا، روابط بین جهت گیری کارآفرینانه محور و عملکرد سازمانی را تعدیل می کند. در نهایت به مدیران و کارشناسان پیشنهاداتی بمنظور افزایش جهت گیری کارآفرینانه، کارمندان را در ارتقای مهارت و دانش نسبت به شغلشان با برگزاری سمینارها و کنفرانس ها آموزش دهند.

Keywords:

مدیریت منابع انسانی قابلیت محور , جهت گیری کارآفرینانه محور , عملکرد سازمان , نوآوری دوجانبه گرا