محمد اختری - کارشناس ارشد مدیریت فناوری اطلاعات (سیستم های اطلاعاتی پیشرفته)، مشهد
رضا اسکندری - کارشناس ارشد هوش مصنوعی ، مشهد

اینترنت اشیا، سیستمی از کامپیوترها، ماشین های محاسبه، دستگاه های دیجیتال و مکانیکی، انسان ها و حیوانات است که هر کدام با یک IP مستقل و به عنوان یک وسیله ی متمایز، در شبکه حضور دارند و سهم قابل توجهی از تبادل اطلاعات و رفتار و رابطه میان آنها، بدون دخالت و نظارت مستقیم انسان انجام می شود. شاکله ی اصلی این فناوری جدید، بر پایه ی شبکه ی بی سیم و اینترنت ساخته شده و هدف اصلی آن، بهبود کارایی و دقت دستگاه های مختلف است. اینترنت اشیا در کنار موارد یاد شده، می تواند از لحاظ اقتصادی و حتی به منظور جلوگیری از اتلاف وقت، کمک حال مردم باشد. اینترنت اشیا پتانسیل بسیاری را برای مصرف کنندگان، شرکت ها و بخش های عمومی با توانمندسازی نوآوری در کاربردها و خدمات در نزدیکی همه بخش های اقتصادی ارائه می دهد. در نقشه راه پژوهش استراتژیک، اپلیکیشن های اینترنت اشیا در زنجیره های تامین مواد غذایی یکی از امیدوارکننده ترین اپلیکیشن های موجود می باشد. از کشاورزی دقیق، تا تولید غذا، فرآوری، ذخیره سازی، توزیع، و مصرف را پوشش می دهد که احتمالآ مزرعه تا سر سفره هم گفته می شود، راه حل های اینترنت اشیا پتانسیل های امیدوار کننده ای را برای بررسی قابلیت ردیابی، قابلیت دید، چالش های قابل کنترل ارائه می دهد. زنجیره های تامین مواد غذایی امن تر، کارآمدتر و پایدارتری در آینده نزدیک انتظار می روند. با توجه به این همه از کاربردهای اینترنت اشیا و حجم بالای محاسبات آن قطعا نیازمند تکنولوژی های جدید و درک صحیحی از آن ها همچون محاسبات ابری، هوش مصنوعی ، بلاک چین و کلان داده ها می باشیم. اجرای شبکه های اینترنت اشیاء با نرخ شکست فراوانی روبه رو بود. در بررسی میدانی مشخص شد میزان موفقیت شرکت هایی با زمینه ی کاری اینترنت اشیاء فقط 26 درصد بوده است. مشکلاتی که مانع از موفقیت این شرکت ها می شد، تقریبا همان مشکلاتی بودند که بر سر راه همه ی فناوری های جدید قرار می گیرند. کیفیت داده و تخصص داخلی و زمان زیاد پیش بینین شده برای تکامل برخی از این موانع مشترک هستند.