بررسی تاثیر فرآیند هیپنوتیزم بر سیگنال های الکتریکی ECG و EEG انسان

مطالعات متعددی نشان داده که هیپنوتیزم یا خواب مصنوعی روی سیستم عصبی خودکار اثر می گذارد. در این تحقیق سیگنال الکتریکی مغز (EEG) روش نظارت بر فعالیت عصبی در طول هیپنوتیزم است. تغییرات کوتاه مدت و بلند مدت در ضربان قلب بازتابی از عملکرد سیستم عصبی خودکار (ANS) می باشد، به طوری که یکی از شاخص های سلامت انسان، افزایش و یا کاهش تغییر پذیری ضربان قلب (HRV) است. HRV استخراج شده از سیگنال الکتریکی قلب (ECG) در هر لحظه، نمایش دهنده آثار نوسانات بسیاری در مراکز سمپاتیک و پاراسمپاتیک است. بر روی 30 داوطلب مرد و زن این مطالعه صورت گرفت و با القای هیپنوتیزم و کنترل سیگنال های ECG و EEG افراد حین آزمایش و بررسی اطلاعات بدست آمده، مشخص شد که افراد تحت هیپنوتیزم، EEG نامتقارن تری دارند. همچنین این افراد توان بیشتری در نواحی جداری در باندهای فرکانسی تتا، آلفا و بتا دارند. گستره وسیعی از تغییرات EEG در هنگام یادآوری حوادث احساسی و تصور تحریکات ناخوشایند در زمان هیپنوتیزم مشاهده شده است، همچنین در مواردی میزان حساسیت حواس (واکنش به تغییرات محیط) بالا رفته است. به طورکلی در زمان هیپنوتیزم، HRV کاهش مى یابد. میزان دگرگونی های بعد از هیپنوتیزم، در مقایسه با قبل و یا در حین فرآیند بالاتر است. دسته زنان نسبت به مردان، داراى پارامتر هاى HRV بالاتر بعد از هیپنوتیزم هستند. همچنین پیش بینی می شود که در برخی شرایط بالینی قلبی که با عدم تعادل ارادی و یا برخی از آریتمی های قلبی همراه است، نتیجه هیپنوتیزم مفید باشد.

Keywords:

هیپنوتیزم , EEG , ECG , HRV