حسین صمدی - استادیار، گروه تربیت بدنی، دانشگاه یزد، یزد، ایران،

هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر مقایسه اثربخشی روش آموزش سنتی و تلفیقی درس تربیت بدنی با سایر دروس بر سطح انگیزش درونی دانش آموزان پایه ششم مقطع ابتدایی بود. بدین منظور، ابتدا دانش آموزان دو کلاس ششم از یک دبستان پسرانه ( 58 نفر) با استفاده از نمونه های در دسترس انتخاب شده و سپس به شیوه تصادفی در دو گروه آموزش تلفیقی و سنتی قرار گرفتند. آزمودنی ها پرسشنامه انگیزش درونی ایولی و همکاران ( 1991 ) را قبل و بعد از 12 جلسه آموزش بر طبق گروه تمرینی تکمیل نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد انگیزش درونی دانش آموزان در روش آموزش تلفیقی به طور معناداری از روش آموزش سنتی بیشتر است ( P≤0/05 .) با توجه به نتایج پژوهش، میتوان عنوان نمود که معلمان و مربیان تربیت بدنی می توانند به منظور برای افزایش سطح انگیزش درونی دانش آموزان در فعالیت های ورزشی، از روش آموزش تلفیقی بهره ببرند.

آموزش سنتی، آموزش تلفیقی، انگیزش درونی، دانش آموزان