وحیده کیان مرز - استادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه پیام نور
محمد رشیدی - استادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان،

کوفتگی عضلانی تاخیری حالتی ناخوشایند همراه با درد عضلانی است که یک یا دو روز پس از فعالیت بدنی شدید احساس می شود و معمولا به دنبال فعالیت جسمانی پر فشار و غیر معمول به ویژه حین انقباض های عضلانی برون گرا به وجود می آید. بروز این حالت افت کارایی و اختلال در عملکرد جسمانی ورزشکاران و افراد شرکت کننده در رویدادها و رقابت های ورزشی را باعث می شود. به طوری که ورزشکاران مبتدی و کسانی که به تازگی به ورزش روی می آورند، تنها به دلیل همین درد و ناراحتی از انجام فعالیت بدنی دوری می کنند. پدیده کوفتگی عضلانی نه تنها مانع از شرکت ورزشکاران در برنامه های تمرینی می گردد، بلکه به عنوان یک عامل بازدارنده در نمایش مهارت های ورزشی نقش دارد ( 1 ). بنابراین تشخیص و به کارگیری مناسب ترین روش درمانی که در حداقل زمان و به طور موثرتر قادر به رفع این عوامل تضعیف کننده ی اجرا باشد، ضروری به نظر می رسد. اکثریت تحقیقات در زمینه آسیب و التهاب عضلانی ناشی از فعالیت بر روی افراد ورزشکار صورت گرفته است و تحقیقات بر روی افراد غیر فعال از نظر بدنی که به تمرینات نامنظم با پروتکل های ورزشی مختلف در شدت های متفاوت می پردازند، از پیشینه کمی برخوردار است ( 2 ). بر همین اساس و با توجه به ضرورت دست یابی به اطلاعات دقیق تر در مورد شدت و مدت مناسب انجام فعالیت های ورزشی برای افراد جوان غیر ورزشکار و نیز بررسی میزان التهاب و آسیب ایجاد شده بر اثر فعالیت های ورزشی شدید در این افراد که از آمادگی جسمانی کمتری برخوردار هستند، در تحقیق حاضر بر آن شدیم تا تاثیر مصرف قرص ایبوپروفن را بر پیشگیری از بروز علائم کوفتگی عضلانی تاخیری بررسی کنیم.