رابطه بین ساختار سازمانی و پاسخگویی اجتماعی

سازمان ها به عنوان حلقه های واسط بین فرد و جامعه، یکی از اجزای بنیادین پیکره اجتماعی بشر امروزی به شمار می آیند که به منظور بقا و ادامه فعالیت خود به جامعه نیازمندند، از این رو سازمان های پیشرو توجه به ارایه خدمات نوین اجتماعی را در راس فعالیت های مربوط به تحقیق و توسعه خود قرار داده اند و باید حس مسئولیت پذیری، پاسخگویی را در قالب برنامه های راهبردی خود، مورد توجه قرار دهند. ساختار سازمانی آیینه تمام نمای مقررات، رویه ها، استانداردها، جایگاه تصمیم گیری، الگوهای ارتباطات، روابط گزارش دهی و گزارش گیری، تفکیک و تلفیق وظایف و فعالیت ها، جریان اطلاعات، سلسله مراتب اختیارات و مسئولیت است . پژوهش حاضر براساس مدل رابینز که شامل سه بعد تمرکز، پیچیدگی و رسمیت و مدل احمدی و همکاران به شناسایی رابطه بین ساختار سازمانی و پاسخگویی اجتماعی سازمانی می پردازد. این پژوهش از حیث هدف، کاربردی و از حیث نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی و از شاخه همبستگی به شمار می رود. نمونه آماری شامل 213 نفر از کارکنان شاغل در یکی از سازمان های دولتی استان کردستان است که به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی ساده بدست آمده است. نتایج نشان می دهد بین رسمیت و تمرکز سازمان و پاسخگویی اجتماعی آنان رابطه ی معناداری وجود دارد و مدیران باید به طور مستمر ساختار سازمانی خود را با شرایط محیطی تطبیق داده و اصلاحات لازم را در آن به عمل آورند، چنان که پاسخگویی در مقابل جامعه، می تواند سازمانها را از ورود به کژراهه و غلتیدن در نگرش های آمرانه و یک سونگرانه باز دارد.

Keywords:

ساختار سازمانی , پاسخگویی اجتماعی سازمانی , مسئولیت , عملکرد