بررسی رابطه بین خودکارآمدی به روش شناخت اجتماعی آلبرت باندورا با میزان ریسک پذیری مدیران پروژه

از مهمترین مولفه های کلیدی در موفقیت و یا شکست یک پروژه، ویژگیهای فردی-حرفه ای شخص مدیر پروژه است. در این بین، سطح ریسک پذیری مدیر پروژه، از مهمترین این ویژگیهاست. برای درک بهتر ریسک پذیری مدیران پروژه و تاثیرگذاری بر روی آن، لازم است بدانیم که تحت تاثیر و نشات گرفته از چه پارامترهایی است. برطبق نظریه شناخت اجتماعی باندورا، خودکارآمدی از مهمترین ویژگیهای تعیین کننده رفتار انسانها، هم در غالب رفتار فردی و هم رفتار حرفه ای است که نقشی کلیدی در کنشها و واکنش های افراد دارد (براساس این تحقیقات و یافته های باندورا، خودکارآمدی از 4 منبع مهم نشات میگیرد؛ تجربه های موفقیت آمیز، الگوبرداری اجتماعی، ترغیب اجتماعی و واکنشهای روانشناختی). در این پژوهش، به ارزیابی وجود رابطه معنادار و مستقیم بین خودکارآمدی و مولفه های سازنده آن، با ریسک پذیری مدیران پروژه اقدام شد. براساس تخمینها و اطلاعات در دسترس، حجم نمونه آماری برابر 384 نفر به دست آمد که از بین مدیران پروژه فعال در محدوده جغرافیایی ایران و در بازه زمانی بهار و تابستان 1396 انتخاب شد. در نهایت تعداد 405 پرسشنامه صحیح به دست آمد که بر اساس تحلیل های آماری انجام شده روی این اطلاعات، این نتایج حاصل شد: با اطمینان بالای 99 درصد، ریسک پذیری با خودکارآمدی و هر 4 عامل تشکیل دهنده آن، رابطه مستقیم و معنادار دارد. بر اساس این نتایج، برای بهبود سطح ریسک پذیری مدیران پروژه، میتوان بر روی بهبود سطح خودکارآمدی و مولفه های سازنده آن تمرکز کرد. و یا در انتخاب و استخدام مدیران پروژه، بر اساس این معیارها تصمیم گیری کرد.

Keywords:

خودکارآمدی , نظریه شناخت اجتماعی باندورا , ریسک پذیری , مدیران پروژه