پویا پورشعبان مازندرانی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، ایران

آب از اصلی ترین عناصر توسعه پایدار است. معمولا آب زیرزمینی مهمرینت جزو چرخه ی هیدرولوژی در شهرها است، شهرنشینی، نرخ و شدت تغذیه ی آب زیرزمینی را تغییر میدهد و سبب تغییراتی در سطح آب زیرزمینی میشود. برداشت بی رویه سبب افت سطح آبهای زیرزمینی میشود که پیامدهایی از جمله نشست زمین را به دنبال دارد. بالا آمدن سطح آب زیرزمینی سبب تشدید آلودگی از طریق نفوذ فاضلاب و باعث افزایش سرعت انتقال و انتشار آلودگیهای سفره آب زیرزمینی میشود و می توان سبب رمبندگی خاک شود. مطالعه خاکهای مساله دار از دیرباز مورد توجه محققین بوده است. خاکهای رمبنده در زمره خاکهای مسالهدار از دیدگاه زمینشناسی مهندسی و ژئوتکنیک میباشد و وجود آنها در پنج قاره جهان نیز گزارش شده است. در صورت عدم شناسایی این نوع خاکها، اگر سازه ای روی آنها احداث شود در صورت به اشباع در آمدن خاک، سازه احداث شده دچار نشست قائم (گاها غیریکنواخت) بزرگی شده و متحمل مشکلات و ضرر و زیان خواهد شد. بنابراین مطالعه بالاآمدن سطح آب زیرزمینی و تاثیر آن بر رمبندگی خاک از اهمیت زیادی برخوردار است که در این پژوهش مروری به بررسی این موضوع پرداخته شده است.

آلودگی، آب زیرزمینی، رمبندگی خاک، نشست زمین